Farklı kavramlar, simgeler kullanılsa da asırlardır aynı şeylerin samimiyetsizce, keyiflerine göre tekrarlanan, tekrarlanacak günlerin içindeyiz.
Ne nefes alınamaz hale getiren zamlar, ne kaç yıldır yaşamı zehir eden özel başlıklı dayatmalar ne mayınlar, savaşlar…
Hepsi, bir ay boyunca yerini tekrarlara, dalga geçer gibi afili, göstermelik sofralara, muktedirlerin söylemlerine, törenlere bırakacak.
Kendi adıma kimsenin diliyle, kimliğiyle, inancıyla, mezhebiyle işim yok.
Doğal olarak kimsenin de benim inanç veya inançsızlığımla işi olmasın, yaşamıma müdahale etmesin, dayatmalarda bulunmasın isterim.
Ne yazık ki öyle olmuyor.
Yaşamımın her alanına birileri Allah, din, iman, vatan, bayrak diyerek müdahale ediyor.
Gerçekten merak ediyorum, soruyorum defalarca olduğu gibi.
Acaba hangi tanrı benim için öldürün, yok edin, bir tarafınızı kesin, şöyle ibadet edin böyle aç kalın, şunu içmeyin, bunu yemeyin şeklinde emirler vermiş, isteklerde bulunmuştur?
Asırlar boyunca, tanrı şöyle buyurdu, böyle dedi diyerek yasak üstüne yasak koyanlara, yakıp yıkanlara söz bulamıyorum.
Kimse de engel olamıyor ya da olmaya gücü yetmiyor.
Bu yüzdendir ki ne yapılırsa yapılsın huzur, barış, özgürlük içinde yaşanamıyor.
Olmuyor, olmuyor, olmuyor.
Yaşamında, düşüncesinde, inancında zalim olmayan, sömürmeyen, özgür, eşit, korkusuzca yaşamdan, yaşatmaktan yana zelal yüreklere tüm dillerden SELAM OLSUN.
