İnsanoğlu/kızı girdiği her yeri, dokunduğu her şeyi kâbusa çevirmekten bıkmıyor.
Öncelikle büyük geçmiş olsun Karadeniz diyorum ama kime, nereye geçmiş olsun diyeceğimi bilemiyorum artık.
Ülkenin her tarafı aynı.
Gittikçe artan insan kaynaklı felaketlerin, linçlerin, katliamların, vahşetlerin karşısında geçmiş olsun demenin anlamı kalmıyor.
İnsan, hayvan demeden canlıları, doğayı, bitmek bilmeyen hırs ve rant uğruna katledenlerin hükümran olduğu dünyada neyin anlamı kalıyor ki.
Sadece uykuda gördüklerimiz olsaydı sorun olmazdı.
Kan ter içinde de olsak, uyandığımızda biterdi.
Ne yazık ki her an her gün kâbuslar içinde yaşıyoruz.
Daha doğrusu muktedirler rahat etsin diye yaşatılıyoruz.
Uyumakla uyanmak arası bilinmezlerdeyiz.
Ne varyantları bitiyor, ne mutasyonları, pandemileri, dayatmaları, yasakları, baskıları, felaketleri, ne kıyımları.
Yaşamımızı zehir eden, kâbuslar içinde yaşanmaz hale getirenlere tek değil, tüm dillerden LANET OLSUN.
