Corona yasakları dün yeniden geldi. Kendimizin ve sevdiklerimizin sağlığı için mümkün olduğunca evde kalmak ve yalnızlığı tercih etmek en doğrusu gibi gözüküyor.
Böylesi zorunlu bir izolasyonda kendi içimize, değerlerimize dönüp hayatımızı sorgulamak belki de iyi bir fikir olabilir.
Son zamanlarda okuduğum kitapları gözden geçirdiğimde bu fikri uyguladığımı görüyorum. Bu yazımda beni etkileyen “İnsan Olmak” adlı kitabı paylaşıyorum.
Bu kitapta üzerinde uzun süredir düşündüğüm “Kendi hayatımı yaşayabilmem mümkün mü?” sorusunun cevaplarını buldum. Kendini yaşamak için neleri göze almam gerektiğinin bir kere daha farkına vardım.
İnsan Olmak – Engin Geçtan
Engin Geçtan ’ın “Hayat” adlı kitabı insan doğasını ve davranışlarını neden sonuç ilişkisi içerisinde çok iyi anlatıyor. Her bireyin ne kadar özel şartlarla çevrili olduğunu ve bu şartlarının sonucunda belirli davranış kalıplarını nasıl geliştirildiğini anlayabiliyoruz.
Bu farkındalık sonucunda da aslında herkesin kendi derdiyle örülü olduğu ve mücadele ederek yaşadığı gerçekliği de kaçınılmaz oluyor. Zorluklarla dolu olan hayatında değişim, dönüşüm ve mutluluk arıyorsan işe kendinle başlaman gerekiyor.
“Diğer insanların gerçeklerini anlayabilmek için dürüst bir çaba göstermeyen ve yalnızca almak için veren ya da verir görünen bir insan, suçluluk ve değersizlik duygularından kurtulamaz.” Sy 84
“Acı da verse hoşlanmadığımız kendimizle yüzleşebilmeli ve bu yüzden asla kendimizi lanetlememeliyiz. Kendini lanetlemek ya da kendine acımak insanın sorumluluklarını görebilmesini engeller. Güçlülük yürekli olmayı gerektirir. Yüreklilikse insanın kendi gerçekleriyle yüzleşebilmesini içerir.
İnsanın kendine yabancılaşması pahasına kazanılan güç, gerçek güç değildir. Güçsüzlüğümüzü yaşayabilecek yürekliliği gösterdiğimiz bir anda biri bizi küçümserse , bu onun sorunudur. Aslında için için aynı yürekliliği gösterebilmiş olmayı o da ister, ama abartılmış gururunun tutsağı olduğu için bunu göze alamaz.
Bazı insanlar, kendimizi dürüstçe yaşadığımız zaman , diğerlerinin bu açıktan yararlanarak bizi devirmeye çalışacakları görüşünü savunurlar. Oysa bir insan ancak kendi içinde devrikse başkaları tarafından devrilebilir.” Sy 84-85
Kitapta en çok okumaktan keyif aldığım bölüm “Kendini Yaşamak” adlı son bölüm oldu. “Kendini Yaşamak” kavramı bencilce kendi isteklerin ve çıkarların doğrultusunda hayatta ilerlemek ve insanlarla ilişkilerini de bu temelde yürütmek değil. Hayat istediğin gibi ilerlemeyince çevrendeki insanları ve şartları suçlayıp kızmak öfkelenmek hiç değil.
Tabi ki bunlar insana dair süreçler ve olağan süreçler; bu yüzden böylesi durumlar içinde kendimizi suçlamak da yersiz. “Kendini Yaşamak” kavramından benim anladığım farkındalıkla ilgili bir durum. Hayatını, kendini ve dış koşulları yargılamadan, nazik ve arkadaşça kabul etmek. Olan her neyse onunla gelişmeye niyet etmek.
“Bazı insanlar, kendini yaşamak isteyen birisinin mutlaka topluma karşıt davranışlar geliştirmesi gerekeceğine ve böyle bir durumun o insanın toplumdan soyutlanması sonucunu doğuracağına inanırlar.
Oysa kendini yaşamak isteyen insan, süreci toplumda değil kendisinden başlatır.
Bu yürekliliği göze alabildiğinde, başlattığı sürecin sonuçları dolaylı olarak çevresini de etkileyeceğinden, soyutlanması da söz konusu olamaz.” Sy 162
Benim anladığım değişim ve dönüşüm istiyorsak buna kendimizden başlamamız gerekiyor. Bireyler bilinçlenip farkındalıkları arttıkça çevresindekilerle ilişkileri de daha yapıcı ve dönüştürücü oluyor. Kendinle dönüşüme başlamak zor ve sancılı. Her ne kadar “Kendini Yaşamak” kavramı kulağa hoş gelse de insanın yanılsamalarıyla yüzleşip bunları yargısızca kabul etmesi, kendisini affetmesi zaman alıyor.
Fakat süreç ne kadar acılı gibi gözükse de buna değiyor, çünkü “mükemmel bir sana ait olmayan hayatı” yaşamak insanı asla tatmin etmiyor. Diğer yandan kusurlu da olsa, travmalarla dolu olsa da kendi hayatını yaşamak, kendi hayatını sahiplenmek huzurlu bir hayatı beraberinde getiriyor.
Engin Geçtan “İnsan Olmak” adlı kitabında bireyin tüm bu hallerini, insan olma sürecini nedenleri ve niçinleriyle çok iyi ifade etmiş.
