Eğitim alanında Urfa’nın hiç kuşkusuz çok ciddi problemleri var.650 bin küsür öğrencimiz bulunmakta ama bunların çoğu ya sıkış tıkış sınıflarda ya da alması gerektiği eğitimden mahrum kalmakta. Öğretmen ve derslik sıkıntısını ortadan kaldırmakla da iş bitmiyor tabiki.
Şanlıurfa’da her yıl binlerce öğrencinin tarımda çalıştığı için okullarını yarıda bırakmak zorunda kaldığını, karne alamadan tarlanın yolunu tuttuğunu biliyoruz burda esas olay ailelerde bitiyor. Eğitime gereken önem verilmiyor. Ve böylelikle çocuk işçiler yetişmiş oluyor.
Eğitim seviyemizin düşük olmasının en önemli sebeplerinden biri de , anne-babanın kötü yetiştirme tarzı ve ilgisizliğidir.Bazı aileler çocuklarını okula göndermiş olmak için gönderiyor ve çocuklar orda ne haldeler umursanmıyor. Veli toplantılarının düzenlenmesindeki esas amaç problemli öğrencilerin anne-babalarıyla diyalog kurmaktır . Onlar da veli toplantılarına katılmadığı için sorunlar çözülmüyor.
Buyrun size diğer bir mesele;
Madde bağımlılığı küçük yaşlara kadar indi. Aile de gerekli ilgi ve alakayı göstermeyince çocuğun yanlışa düşmesi çok daha kolay oluyor.
Sağlıklı nesiller yetiştirmek için anne baba olarak ellerimizi kafamızın arasına alıp şöyle bir düşünelim.
Üzerimize düşeni ne ölçüde yerine getiriyoruz. Evlatlarımızla ne şekilde diyalog kuruyoruz
