Bugün 28 Aralık. Bugün Roboski. Tüm tanrıların, inançların, simgelerin, ideolojilerin, yalan kardeşliklerin, dostlukların bir kez daha yerin dibine battığı gün.
“Oğlum uzun boyluydu. Parçalarını küçük poşetin içinde teslim aldım. ”
Diyen annenin çığlığı.
Sözüm yok, suskunum.
Katiller, caniler, gencecik bedenlerin üzerine bombalar yağdıranlar, emir verenler, uygulayanlar, destekleyenler, alkışlayanlar.
Hepsi gebersin hayvanlara üzülüyorum sadece diyen salyalı ağızlı aşağılık yaratıklar.
Sizlerle aynı coğrafyada yaşıyor, aynı havayı soluyor olmanın çaresizliğindeyim hep.
Her fırsatta sistemi kutsayıp, kutlayıp timsah gözyaşı döken ikiyüzlüler.
Size karşı sözüm yok, suskunum.
Katliamların yorulduğu katliamcıların yorulmak nedir bilmediği coğrafyada hala kanıyor Roboski.
Tüm katliamların hala ve hep kanadığı gibi.
Ne yazılabilir, ne söylenebilir gerçekten bilemiyorum.
Ellerim titriyor, yüreğim parçalanıyor.
Bugün 28 Aralık.
Bugün Roboski.
Sözüm yok, suskunum.
Katliamlara, katliamcılara tek değil tüm dillerden LANET OLSUN.
