Son günlerde ve belki de ilk kez nihayet, işte muhalefet bu diyebileceğim bir eylemin adı olarak ses getirdiğini görebiliyorum.
Şayet her zaman olduğu gibi kaypak davranılmaz, yarı yoldan dönülmezse sonuç getirebileceğini düşünüyorum.
Zira sorunun muhatapları olması gerekenler fena sarsılıyor.
Ancak olayın temeline inilmedikçe değişen bir şey olmayacaktır.
Binanın temeli sağlam değilse dış cephenin rengarenk boyanması, göz alıcı aksesuarlarla süslenmesi işe yaramayacaktır.
Kendi adıma herkesin sorduğu soruyu önemsemekle birlikte temeline inilmesinde ısrar ediyor, soruyorum.
Kayıplar, binlerce kaybedilenler, kaybedenler nerede?
Kimliğimi, kültürümü, dilimi yok sayanlar nerede?
Köyleri, şehirleri, ormanları yıkanlar, yakanlar nerede?
Zengini daha zengin, fakiri daha fakirleştirenler nerede?
Hukuku, adaleti, insan haklarını hiçe sayanlar nerede?
Dünya yıkılsa tek dertleri ne mutlu diye bağırmak, fetva vermek olan çağ dışı kafalar nerede?
Sömürüsüz, yalansız, inkarsız bir dünyada dertleri insanca, eşit, özgür yaşamak olan zelal yüreklere tüm dillerden SELAM OLSUN.
