Her şeyden önce, kitap ne boş zamanlar için oyalanacak ne de zaman bulunamayacak kadar sıradan bir nesne değildir.
Dosttur, emektir, yoldaştır, zihnin gıdasıdır kitap.
Pahalı olması, yasaklanması, suç sayılması, insanları gıdasız bırakmaktan farkı yoktur.
Yobaz kafaların kitap, okur, yazar düşmanlığı bu yüzdendir.
Şüphesiz yazanların emeği büyüktür.
Ancak asıl değer okuyanlardır.
Kitapları, kitap yapanlar onlardır çünkü.
Toplumun aydınlık yüzleri, yarınları, düşünenleri, sorgulayanları, bilinçleridirler.
Zira bilinir ki, okumayan toplumlarda çağ dışı zihniyetler, yasaklar, sapık fetvalar, karanlık yapılar egemen olur.
Görmek için uzaklara bakmaya gerek var mı?
Okuyan gözlere, zelal yüreklere tek değil, tüm dillerden SELAM OLSUN.
