Amacım, başrollerinde William HURT ile MarleeMATLİN’in oynadığı 1986 yapımı filmden bahsetmek değil.
Adını anımsadım sadece.
Sporun da ırkçılığa, tekçiliğe, hamasetlere boğdurulup siyasete alet edildikten sonra, çoğu insan gibi benim de ilgim, heyecanım azaldı.
Taraftarı olduğum G.Saray’ın maçlarında yenerse seviniyor, yenilirse üzülüyorum.
Hepsi bu kadar, fazlası yok.
Yarın yani perşembe günü maddi, manevi kayıplara uğrayan Ukrayna’lı çocuklar için yapılacak maçın tanıtımı, filmi hatırlattı.
Maç taraftarı olduğum G. Saray ile Dinamo Kiev arasında.
TRT den naklen verilecekmiş.
Oldukça insani görünüyor.
Ya da öyle görülmesi isteniyor.
Ve kendi adıma yine soruyorum.
Neden sadece Ukrayna’lı çocuklar?
Cesetleri kıyıya vuran, Halepçe de elma kokusuyla katledilenler çocuk değil miydi?
Bodrumlarda diri diri yakılan, istismarlarda yaşamını yitiren, üzerlerine bombalar yağdırılanlar başka tanrının çocukları mıydı?
Onlar için neden kimsenin kılı kıpırdamadı?
Kendi çapımda bu ayırımcılığı tüm dillerden kınıyorum.
Zamanım olsa bile bu maçı izlemeyeceğim.
Hiçbir ayırımcılığı kabul etmeyen zelal yüreklere tek değil, tüm dillerden SELAM OLSUN.
