Önceden Urfa da akil değil, saygın büyük insanlar vardı. Büyük derken saygın ve sözü geçen ağabeyler, hani bir lafı ile otur ya da ayrılın barışın dediğinde akan sular dururdu ve hiç siyasi değillerdi. Siyasi olsalar bile her hafta barış elçisi olur, kirve olur yani kısacası ağabey olurlardı.
12’ler vardı, Urfa’yı nasıl işgalden kurtarırız, nasıl düşmanı bertaraf ederiz diye toplanırlardı. adına şiirler, şarkılar yazılırdı onlarda liderdi ama sonunda ağabeylerdi ve sözü geçer dinlenirdi. Kimse hakkında yorum yapmazlardı işleri güçleri vatandı, milletti ve de en önemlisi namustu. Kısacası ağabeyi ve önde gelenlerdi.
Ne zaman ki rahmeti rahmana kavuştular kimse yerlerini alamadı. Herkes başlık peşinde, çıkar peşinde, güç peşinde, derdi Urfa değil O nu hemen anlıyorsun. Şimdi bakıyorsun büyük durmuş küçük olan herkes siyasete atılıyor ve kendini belli etmek için iftira atıyor. Psikolojim bozuktu, gaza getirdiler, ne yaptığımı bilmiyordum özür dilerim. Ben ona kızmıyorum, ben onu o makama getiren kişilere kızıyorum. Halen Urfa böyle kişiler ile dolu ve Urfa ne kadar ileriye gider bilemiyorum…
