İlgi ve sevgiye aç bir insan her zaman kendini değersiz hisseder
İnsan öyle bir varlıktır ki sudan daha çok sevgiye ihtiyaç duyar
Bir bitkiyi düşünün önce onu ekip ona değer verirsiniz sonra her gün ilgilenip sularsınız çiçek bu evrede kendini şanşlı hissedip yaprakları parlar öyle güzel Açar ki işte bu verilen değerin sonucudur
Bir insan sevgi ve ilgiye ihtiyaç duyduğu zaman kendini boşlukta hisseder
Ailesinden, eşinden, dostundan bir ilgi bekler
Bu ilgi ve sevgi zamanında hissedilmediği zaman Bu insan kendini dünyanın en işe yaramaz insanı zanneder
Bu psikolojik süreçte karşısına gülümseyen biri çıkar oda aşık olduğunu zanneder lakin ilgi ve sevginin açlığı onu bir tebessüme bile sevindirir
Bu gibi durumlar çirkin kurbağayı öpme evresidir
Yani aşık olmadığı halde kendini aşık hissetme evresidir…
Tplumsal olarak çocuklarımızın mamadan çok ilgiye ihtiyacı var
Bir çocuğa dünyalar kadar oyuncak alın ilgisiz olduğunuz taktirde öz güveni eksik bireyler yetiştirirsiniz
Hak eden kişiyi ödüllendirmek lazım
Bazı insanlar hasetlik ve kıskançlık duygularından dolayı kendinden üstün kişilere karşı ödüllendirme yapmaz
Bir işi başarınca hayırlı olsun demez
Çok güzel bir giysi giydiği zaman çok şıksın demez
Başarılı bir insanı tebrik etmezler hak ettiği halde
Çünkü bazı insanlar kendilerinden üstün kişilerin başarı elde etmesini kendilerine karşı bir tehdit sayarlar
Toplumsal olarak algılanan aşk gerçek aşk değildir
Zamanında gösterilmesi gereken sevginin gecikmesidir ve yahut hiç gösterilmemesidir
Kendini değersiz gören bir insan aslında değerlidir lakin sevgiye aç büyüdüğü için kendi artılarının farkında değildir
Bazen en işe yaramaz birine
İlgi duyarlar
Hani bazen duyuyoruz
Ya bu bu kişiyi nasıl elde etmiş diye
İşe yaramaz kişiler her zaman gökte yaşar
İşe yarayan insanlar ise toplumsal ödülü almadıkları için yalnızlık hissi yaşarlar ve işe yaramaz kişilerin avı olurlar
Aynanın karşısına geç ve kendini tebrik et
Ben çok özel bir insanım
Kendimi seviyorum
