Bilinçli, kasıtlı, planlı, düşünülmüş bir hamle olarak, muktedirler tarafından defalarca olduğu gibi kafaları karıştırmak, gündemleri değiştirmek, muhalifleri sıkıştırmak için tekrar atıldı ortaya.
Yeni Anayasa.
Yeni demekle yeni olunuyor mu kendi adıma bilmiyorum.
Ancak bildiğimden emin olduğum tekçi, yasakçı, inkârcı zihniyetle hazırlanmış bir anayasanın asla yeni olmayacağıdır.
Yeni olduğunu düşünmek, umutlanmak, beklenti içinde olmak kendini aldatmaktan başka bir şey değildir.
Ne yazılırsa yazılsın, hangi ifadeler değiştirilirse değiştirilsin, kavramlar eklensin veya çıkarılsın fark etmez.
Toplumun tüm kesimlerini kucaklamıyor, demokratik, çağdaş, eşitlikçi, özgürlükçü, emekten, halktan yana değilse bir anlamı yoktur.
Söz gelimi ilk dört madde tartışılmaya bile açılmaz, açtırılmaz.
Bu maddeler değişmez, değiştirilemez, değiştirilmesi teklif bile edilemez.
Ne kaldı geriye?
Yine de diyelim ki yeni bir anayasaya ihtiyaç var.
Ne olacak?
Anadilde eğitim mi kabul edilecek?
Diller, kimlikler, hak ve özgürlükler güvence altına alınacak, tüm kesimlere ayırımsız, eşit mi uygulanacak?
Bir asırlık uygulamalar mı değişecek?
İşkenceler, zamlar, cinayetler, tecavüzler, kayıplar son mu bulacak?
Değişen bir şey olmayacak.
1976 Nobel ödüllü ekonomist Milton FRİEDMAN,
” Tarih bize özgürlük için, gücün tek bir elde toplanmasının en büyük tehlike olduğunu göstermiştir. ”
Derken haksız mı?
Yazılanlar ya da yazılacaklar değil, yaşamdan, yaşatmaktan, adaletten, doğadan, hukuktan yana uygulanabilir bir sistem diyen zelal yüreklere tüm dillerden SELAM OLSUN.
