Hele de kadına, çocuğa şiddet gibi sonu gelmeyen vahşetleri, ahlaksızlıkları tek günde hatırlamak, konuşmak zaten akıl dışıdır.
Bu yüzden böyle günlerde suskun kalmaya gayret ediyorum.
Olmuyor. Gerçekten olmuyor.
Susmaya ne gönül elveriyor, ne vicdan.
Baştan belirteyim ki, hangi alanda olursa olsun, kime yapılırsa yapılsın.
Şiddetin olduğu yerde ahlak yoktur.
Sadece ahlak değil eşitlik de yoktur, demokrasi de, özgürlük de, insan hakları da, hukuk da, mertlik de.
Gösteriler, törenler, içi boş söylemler, hamasetler, tehditler, yalanlar fazlasıyla vardır ama.
Bu gün 25 Kasım.
Kadınlar uğradıkları binlerce yıllık şiddete, tecavüzlere, barbarlığa karşı hala seslerini çıkaramıyorlar.
Eril sistem her türlü engeli koyuyor, baskıları uyguluyor.
Diğer yandan eril baskılar kadara acı olan durumlar var.
Ne yazık ki kadınların büyük çoğunluğu sessiz kalıyor ya da şiddeti yüce tanrıların yazdığı kader olarak görüyor.
Resmi ideolojiden beynini tüketmiş toplumlar da maalesef şiddet sadece muktedirlerden gelmiyor.
Erilleşen veya eril zihniyeti benimseyen kadınlar da şiddete ortak oluyor.
Kendi mücadelesini görmeyip, eril ilahları kutsama yarışına giren kadınların sayısı az değil.
Bugün 25 Kasım.
Mirabel kardeşlere, yasaklara, baskılara, inkârlara karşı kadınca direnen zelal yüreklere tüm dillerden SELAM OLSUN.,
