– Reklam spotu gibi.
– Neymiş o?
– Geçmiş yıllarda bir pisküvit reklamından söz ediyorum.
– Hangisiydi?
– Bir bilmecem var çocuklar diye başlıyor, pisküviyi tanımladıktan sonra acaba nedir, nedir diye soruyordu. Yanıt olarak da.
– Evet.
– Tamam, şimdi buldum dedikten sonra hepsi birlikte üç kez pisküvi markasını tekrarlıyorlardı.
– Durup dururken nereden aklına geldi?
– Durup dururken değil, ülkeme bakınca aklıma geldi. Daha doğrusu hiç çıkmaz hep aklımdadır.
– Nasıl?
– Mesela ben sorsam.
– Sor.
– Dereleri, gölleri var. Ya kurur ya taşar. Kuşları, balıkları, çocukları, kadınları var. Ya ölür ya öldürülür.
– Fazla uzatmasan diyorum.
– Baskılar, dayatmalar, yasaklar, zamlar, yolsuzluklar sınır tanımaz ama her günleri bayram, tören, gösteriş, hamaset. Acaba hangi ülkedir, neresidir, neresidir?
– Tamam, şimdi buldum.
– İsim vermeyelim yine de. Bilmece çok kolaydı zaten.
Yaşamdan, yaşatmaktan, sevgiden, barıştan yana zelal yüreklere tek değil tüm dillerden SELAM OLSUN.
